Reviews

• 

  ★★★½ review by Dimitris Dx on Letterboxd

  Πόσο ανατριχιαστικός ο Μάκης Παπαδημητρίου σε αυτό το διεστραμμένο παραμύθι ενηλικίωσης, που σου αφήνει να μάθεις μόνο τόσα όσα χρειάζεσαι για να αναλογιστείς τα υπόλοιπα, που σε αναγκάζει να εξερευνήσεις ο ίδιος το βάθος του χαρακτήρα πάνω στο πανί παίρνοντας αφορμή από όσα βλέπεις, που σε κάνει να ανησυχείς για τα χειρότερα πριν καν έρθει η τρίτη πράξη. Η Άννα της Έλλης Τρίγγου δεν είναι το ίδιο τρισδιάστατη αλλά κατά κάποιον τρόπο δεν χρειάζεται κιόλας, καθώς το ταξίδι του Κωστή είναι αυτό που παρακολουθούμε και εκείνο που οφείλει να δέχεται τις δονήσεις, από όπου κι αν προέρχονται αυτές. Κρατώ 1) την φανταστική φωτογραφία του Χρήστου Καραμάνη που δίνει υφή σε κάθε ώρα της ημέρας και του ήλιου που την συνοδεύει 2) την κάμερα του Παπαδημητρόπουλου που χωροθετεί Ε-ΞΑΙ-ΡΕ-ΤΙ-ΚΑ τα πάντα όντας πάντα λειτουργική, ανανεωτική και απόλυτα αποτελεσματική (ιδιοφυές το tracking shot πάνω από τον φράχτη του camping) 3) την συνεχή επιθετική σεξουαλικότητα που ανάγεται σε κανονικό πρωταγωνιστή και 4) την φανταστική τελική σκηνή που μας επιστρέφει και πάλι στο μεγαλείο του Παπαδημητρίου. Κάποια περάσματα "φίλων" είναι πολύ άβολα (εχμ, εσένα λέω Σύλλα Τζουμέρκα) και κάποιες εμφανίσεις Β' χαρακτήρων υποπίπτουν σε παγίδες των κλισέ όμως ο υπόγεια σκοτεινός τόνος σώζει τα πάντα και οδηγεί στην ταχυπαλμία του τελευταίου ημιώρου (το οποίο βρίσκω εντελώς ψυχολογικά βίαιο, δηλαδή το λατρεύω).

• 

  ★★★★ review by Lucian on Letterboxd

  Tagged as comedy/drama but it's really a psychological horror film. An unfulfilled life is faced with the dread of loneliness and boredom, until a glimmer of hope appears in the shape of a young woman. Except to get to her, our hero must endure the pain of blending in and having (or trying to have) fun with young people. Normally, hilarity would ensue but this isn't a rom-com so instead we get to witness a show of mental breakdown and self-humiliation that is more and more difficult to watch but gripping nevertheless.

• 

  ★★★★ review by Martin28 on Letterboxd

  It's kinda like Spring Breakers by way of Talk to Her with the uneasiness of a Jonathan Glazer movie. That about sums it up I think.

• 

  ★★★½ review by Junior Tom on Letterboxd

  Missed opportunities, an existential crisis, and wasted youth are what Suntan's all about - a sort of "adult coming-of-age" set in a tiny greek island. It revolves around Kostis, the local 42-year old doctor who falls in loved with a young turist during the town's busy summer season.

  It's a film that focuses a lot on contrasts, brilliantly explored by director Argyris Papadimitropoulous. Kostis and his lonely daily routine represents everyone's fear of ending up forgotten andalone, the exact opposite of the wild careless fantasy that Anna and her exccentric group of friends live out every single day. His pale skin, covered in body hair, agaisnt her smooth naked skin. They're small details that make a big difference, and only make the unexpected finale even more bizarre.

  Even though it gets a little carried away during its party scenes, and the ending betrays the characterization that came before it, it's a film that's worth checking out for the lead performances alone. Add good cinematography and brilliant direction to the mix and Suntan easily becomes a welcomed addition to an already tired genre.

• 

  ★★★★ review by sweet jane on Letterboxd

  Καταρχάς, δεν ξέρω από που να ξεκινήσω. Γράψε λάθος. Ξέρω.
  
  Το τέλος δεν μου αρέσε. Επειδή όλη η ταινία, στο μεγαλύτερο τουλάχιστον μέρος της, πατάει σε ρεαλιστικά βήματα, το τέλος της με χάλασε.

  Όλα όμως τα υπόλοιπα είναι υποδειγματικά.
  
  Αναρωτήθηκε κανείς πως μοιάζει ένα νησί μετά τις 31 Αυγούστου, έστω 7 Σεπτεμβρίου; Έτσι ακριβώς είναι. Σιωπηλό μέχρι αηδίας και μουντό σαν πολυκαιρισμένη φωτογραφία σε μνήμα. Μακάρι να υπερέβαλλα. Θέλει τρέλα και φυσικά μεγάλες αντοχιές για να τα βγάλει κάποιος που δεν έχει μεγαλώσει σε ένα τέτοιο περιβάλλον πέρα. Ο Κωστής δεν ήταν ένας από αυτούς.
  
  Επιπλέον, όλες αυτές οι γραφικές φάτσες, ο passé greek lover, ο κυρδημαρχος, ο turbo injection intercooler μανάβης, με πόση ακρίβεια έχουν αποδοθεί!
  
  Last but not least, που λέγαμε και στο χωριό μου, το guest του Κυριακίδη.

  Υγ. we are the Children of the sun (καρδούλες, καρδούλες, καρδούλες)

• See all reviews